ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ
ခ်စ္ၾကိဳက္လာၾကတာ ခ်စ္သက္တမ္း သံုးႏွစ္ျပည့္တဲ့အခါမွာလက္ထပ္ၾကေတာ့မယ္
ဆိုျပီး မဂၤလာရက္တစ္ရက္ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္လိုက္တယ္။
ေကာင္ေလးကေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းမယ့္ သူတို႔ရဲ႔မဂၤလာရက္ေလးကို
စိတ္ကူးယဥ္ျပီး ေပ်ာ္ေနရွာတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီမဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔ မရာက္ခင္မွာပဲသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးက တျခားေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲလက္ထပ္သြားတယ္ ဆိုတဲ့
သတင္းကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ သူစံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး
ကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တာလို႔ သိလိုက္ရတယ္။
အဲ့သတင္းကိုၾကားတာနဲ႔ေကာင္ေလးလည္းအရမ္းအံ့ၾသျပီး၊ အရမ္းစိတ္ထိခိုက္
၀မ္းနည္းစြာနဲ႔မစားႏိုင္မအိပ္ႏိုင္ငိုေၾကြးေနေတာ့တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲေကာင္ေလးလည္းစိတ္္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျပီးအိပ္ယာထဲလဲေတာ့တယ္။
အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္လာတာနဲ႔အမွ် ေကာင္ေလးရဲ႔အေျခအေနဟာပိုပိုဆိုးလာခဲ့တယ္။
ဆရာ၀န္ျပလည္းမသက္သာေတာ့ဘူး။
တေန႔မွာေတာ့ အသက္အရြယ္အိုမင္းေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးကေကာင္ေလးရဲ ့
အိမ္ေရွ႔မွာရပ္ျပီး တံခါးေခါက္လိုက္တယ္။အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးလည္း
တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ထြက္လာျပီး တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ ့
ဘုန္းေတာ္ၾကီးကျပံဳးျပီးေတာ့…..
“ကိုယ္ေတာ္ကဆြမ္းခံၾကြလာတာမဟုတ္ပါဘူး..ဒီအိမ္မွာလူမမာရွိတယ္ၾကားလို႔
ကိုယ္ေတာ္ကလည္း ေဆးနည္းနည္း ကုတတ္ေတာ့ လာကူညီေပးတာပါဒကာမေလး” လို႔မိန္႔ၾကားလိုက္တယ္။
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကလည္းသူဆံုးျဖတ္လို႔မရေၾကာင္းနဲ႔ သူမရဲ႔သခင္ေတြကို
ျပန္ေျပာၾကည့္ပါမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေျပာျပီးအိမ္ရွင္ေတြ ကိုေျပာၾကည့္ေတာ့
သေဘာတူခြင့္ျပဳတာေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကို အိမ္ထဲကိုပင့္ဖိတ္ခဲ့တယ္။
ဘုန္းေတာ္ၾကီး အိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ ့ကုတင္ေပၚမွာျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ အရိုးေပၚ
အေရတင္ ပိန္လွီစြာနဲ႔ ႏြမ္းနယ္ ႏုန္းခ်ိစြာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ လူမမာသည္ေကာင္ေလးကို
ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးလည္း ဘုန္းေတာ္ၾကီးအတြက္ ေသာက္ေတာ္ေရ
တခြက္ေပးလိုက္ျပီး လူမမာကုတင္ေဘးမွာပဲ ထိုင္ခံုတစ္လံုးစီစဥ္ေပးလိုက္တယ္။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးကလည္း အေျခအေနၾကည့္ျပီးေတာ့
”ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနတာပဲ ”လို႔ေရရြတ္လိုက္တယ္။လူမမာေကာင္ေလး
ကလည္း စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔မကပ္စြာနဲ႔ပဲဘာမွမၾကားသလို တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္စြာ
ေနေနတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးလည္းသူလုပ္သင့္တာေတြလုပ္ျပီးေတာ့…
"ဒကာေလးကေတာ္ေတာ္သနားစရာေကာင္းတယ္….မယံုရင္မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ"
လို႔မိန္႔ေတာ္မူျပီး ေကာင္ေလးအိပ္ခန္းထဲက ကိုယ္လံုးေပၚမွန္တစ္ခ်ပ္ဆီကို ညႊန္ျပလိုက္
တယ္။ေကာင္ေလးလည္း လံုး၀စိတ္၀င္စားမႈမရွိပဲ ေငးေငးငိုင္ငိုင္ ေနေနရာကေန
တစ္ခ်က္ မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ မွန္ထဲမွာသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးပံုကို
ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္မေလး ပံုရိပ္ကေ၀၀ါး ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး
ပင္လယ္ကမ္းေျခ တခုပံုေျပာင္းလဲသြားတယ္။ အဲ့ပင္လယ္ကမ္းေျခဟာ တိတ္ဆိတ္
ျငိမ္သက္ေနျပီး လူအသြားအလာမရွိဘူး။
လူမမာေကာင္ေလးကမွန္ထဲ ကပံုရိပ္ကိုစိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲ မိန္းကေလး အေလာင္းတစ္ေလာင္းဟာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့အေနအထားနဲ႔ကမ္းေျခမွာရွိေနတာကို
ျမင္လိုက္ရတယ္။ ခဏၾကာေတာ့လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။ သူကအေလာင္းကိုရြံရွာစြာၾကည့္ျပီး လ်င္ျမန္စြာျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။
အခ်ိန္အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေနာက္လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာျပီး
အဲ့ေကာင္မေလးအေလာင္းကို ေတြ႕သြားျပန္တယ္။ ဒီလူကေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး သူ႔ရဲ႔အပၚရံုအကၤ်ီကိုခြ်တ္လို႔ျခံဳေပးျပီးခရီးဆက္ထြက္သြားတယ္။
အဲ့လိုနဲ႔ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္
ေရာက္လာျပန္တယ္။ ဒီလူကအေပၚရံုျခံဳထားျပီး လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ပံုစံကိုစိတ္၀င္စားျပီး
ျခံဳထည္ကို လွန္ၾကည့္ေတာ့ မိန္းကေလးအေလာင္းကိုေတြ႔သြားျပီးအရမ္းသနားစိတ္
၀င္လာကာ ေျမျမဳပ္ေပးလိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္သူ႔ဆီမွာ ေျမက်င္းတူးဖို႔ ဘာပစၥည္းမွပါမလာဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာသူ႔ရဲ႕
လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအသံုးျပဳဖို႔ သူဆံုးျဖတ္ လိုက္တယ္။ လူရြယ္ဟာသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔
ေျမေတြကိုယက္ျပီး တေျဖးေျဖးခ်င္းတူးလာ လိုက္တာ ညေနေစာင္းအခ်ိန္မွာ
မိန္းကေလး အေလာင္းကိုျမဳပ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ က်င္းတစ္က်င္းကိုတူးလို႔ ျပီးသြားတယ္။
အဲ့ဒီ လူလည္းမိန္းကေလးအေလာင္းကို ေကာင္းမြန္စြာ ျမဳပ္ႏွံေပးခဲ့ျပီး ခရီးကိုဆက္္
ထြက္ခြာသြားတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္မွာ မွန္ထဲမွာမိန္းကေလးအေလာင္းရဲ ့မ်က္ႏွာပံုျပန္ေပၚလာျပီး အဲ့ဒီ႕
မ်က္ႏွာကေန သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးရဲ ့ မ်က္ႏွာကိုေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။
လူမမာေကာင္ေလးလည္း အလြန္အမင္းအံ့ၾသေနစဥ္မွာပဲ ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့လူရြယ္ရဲ ႔
မ်က္ႏွာျပန္ေပၚလာျပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ မ်က္ႏွာအျဖစ္ေျပာင္းသြားျပန္တယ္။.....
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ မွန္ထဲက ပံုရိပ္ေတြအကုန္ေပ်ာက္ ကြယ္သြားခဲ့တယ္။
ေကာင္ေလးလည္း အံ့ၾသစြာနဲ႔ မင္သက္ေနတုန္းမွာပဲ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက
ခုလိုပဲမိန္႔ၾကားေတာ္မူလိုက္တယ္
“ခုဆိုရင္ဒကာေလးလည္းသေဘာေပါက္ေလာက္ျပီထင္တယ္။ အဲ့ မိန္းကေလး
အေလာင္းက ဒကာေလးရဲ ့ ခ်စ္သူမိန္းကေလး ျဖစ္တယ္။
ဘ၀တစ္ခုမွာ သူမရဲ႔အေလာင္းကိုေျမျမဳပ္ေပးတဲ့ ကုသိုလ္ကံေရစက္ေၾကာင္႔
အဲ့ဒီလူငယ္ဟာဒီဘ၀မွာ ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ ေပါင္းသင္းခြင့္ရခဲ့တယ္။
ဒကာေလးကေတာ့ သူမရဲ႔အေလာင္းကို အပၚရံုနဲ႔လႊမ္းျခံဳေပးခဲ့တဲ့ ေရစက္ကံေၾကာင့္
ဒီဘ၀မွာသူမနဲ႔ သံုးႏွစ္တာ ခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
အခု သံုးႏွစ္ျပည့္လို႔ ေရစက္ကုန္ခ်ိန္မွာခြဲခြာရတယ္”
ဘုန္းေတာ္ၾကီးရဲ႔စကားအဆံုးမွာ ေကာင္ေလးလည္းအျမင္မွန္ရျပီးနားလည္
သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေကာင္ေလးလည္း ျပန္လည္
က်န္းမာလာျပီး ေလာကီကိုစြန္႔လို႔သကၤန္း၀တ္သြားေတာ့တယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲ..
ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူသားေတြအခ်င္းခ်င္း ဒီဘ၀မွာ အေဖ၊ အေမ၊
ေဆြမ်ိဳးညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ၊ ခ်စ္သူ၊ရန္သူအျဖစ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေတာ္စပ္
ပတ္သက္ခြင့္ရၾကတာဟာအမႈမဲ့အမွတ္မဲ့မဟုတ္ပါဘူး။ဘ၀တစ္ခုခုက ျပဳခဲ့တဲ့ေရစက္ကံ
ေၾကာင့္သာ ဤမွ်မ်ားျပားလွေသာ လူ႔ေဘာင္ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးၾက ခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့လိုပဲ ေရစက္ကုန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လို အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မွဆြဲထားလို႔မရပဲ
ေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲ မ်ိဳးစံုနဲ႔ခြဲခြာၾကရမွာပါ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခုမခြဲခြာရခင္အခ်ိန္ေလးမွာ
မိ္မိနဲ႔ပတ္သက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ သူေတြအေပၚမွာတတ္ႏိုင္သေလာက္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြ။
ေမတၱာေတြ ေပးႏိုင္သေလာက္ ေပးႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားသင့္ပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဘယ္သူကမွဘယ္သူ႔ကိုဘယ္အခ်ိန္မွာ
ေရစက္ကုန္လို႔ခြဲခြာၾကရမယ္ဆိုတာကို မသိႏိုင္ၾကလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဘ၀မွာခင္မင္ခြင့္ရေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးအတြက္အမွတ္တရ…….
email မွရထားေသာ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ။
မူရင္းပိုင္ရွင္ႏွင့္အတူ မွ်ေ၀ေပးသူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္လွ်က္.....
.................................
No comments:
Post a Comment