တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ မိဘမဲ့ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
သူကအရမ္းအပ်င္းထူတဲ့အတြက္ တစ္ရြာလံုးက သူ႕ကိုငပ်င္းဆိုတဲ့နာမည္ကိုပဲ
ေခၚၾကတယ္။ မိဘကလည္းမရွိေလေတာ့ အရမ္းဆင္းရဲတာေပါ့။
သူ႕ကို ရြာသားေတြက သနားျပီး ႏြားေက်ာင္းတဲ့ အလုပ္ကိုခိုင္းသတဲ့။
ေနာက္ျပီး ပိန္ေျခာက္ေနတဲ့ ႏြားေလးတစ္ေကာင္ကိုလည္းသူ႕ကိုလက္ေဆာင္
ေပးေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ငပ်င္းဟာ ရြာျပင္ထြက္ျပီး ရြာထဲကႏြားေတြကို
ေက်ာင္းေပးလိုက္တာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ရြာသားေတြရဲ႕ႏြားေတြကပိန္ေျခာက္လာျပီး
သူ႕ႏြားပိန္ေလးက ၀ဖီးလာတယ္။ ဒါနဲ႕ရြာသားေတြက မေက်နပ္ျဖစ္ၿပီး
လိုက္ေျခာင္းၾကေတာ့ ငပ်င္းဟာ စားက်က္ထဲေရာက္တာနဲ႕သူ႕ႏြားကလြဲရင္
က်န္တဲ့ႏြားေတြကို သစ္ပင္ရိပ္မွာခ်ည္ျပီး သူကအိပ္ေနတယ္။
ညေနေရာက္မွ ႏြားေတြနဲ႕အတူ ရြာထဲျပန္လာတာေပါ့။
အဲဒီမွာ ရြာသားေတြက သူ႕ကိုသတ္ပစ္ခ်င္ၾကတာေပါ့။
သူၾကီးက သက္ညွာေသာအားျဖင့္ သူ႕ႏြားကိုရြာသားေတြက သတ္စားေစဆိုျပီး
အမိန္႕ခ်လိုက္တယ္။
ဒါနဲ႕ငပ်င္းလည္း " ႏြားကိုသတ္စားရင္စားပါ ၊ ႏြားသားေရကိုေတာ့ သူ႕ကိုေပးပါ"
လို႕ေတာင္းတယ္။ ရြာသားေတြကလည္း သားေရက အေရးမၾကီးေတာ့ ေပးလိုက္တယ္။
ငပ်င္းလည္း ႏြားသားေရကို ပုဆိုးစုတ္နဲ႔ထုပ္ပိုးျပီး ရြာကေနထြက္လာလိုက္တယ္။
ေျခဦးတည့္ရာသြားလိုက္တာ ေတာအုပ္တစ္ခုထဲအျဖတ္မွာမိုးကခ်ဳပ္သြားတယ္။
ဒါနဲ႕ နီးစပ္ရာေညာင္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ေပၚမွာ တက္အိပ္လိုက္တယ္။ ညလည္းနက္ေရာ
သူအိပ္ေနတဲ့ ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္မွာလူတစ္စုေရာက္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။
သူတို႕အေျပာအရ အဲဒီနယ္တစ္၀ွိဳက္မွာ က်က္စားေနတဲ့ ဓါးျပအုပ္စုျဖစ္ေနတယ္။
ဓါးျပအုပ္စုက ေ၀စုခြဲရင္း အရက္ထိုင္ေသာက္ေနၾကတယ္။
ငပ်င္းလည္း ေၾကာက္လန္႕ျပီး ခုအိပ္ထားတဲ့ ႏြားသားေရေျခာက္က ဓါးျပေတြေပၚကို
ျပဳတ္က်သြားတယ္။ဓါးျပေတြလည္း ေညာင္ပင္က သရဲေျခာက္တယ္ထင္ျပီး
ဘာမွမယူႏိုင္ပဲေျပးပါေလေရာ။ ငပ်င္းလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားေတာ့မွ ဓါးျပေတြရဲ႕
စားက်န္ေတြစား တိုက္ရာပါ ပစၥည္းမ်ားထဲက တစ္၀က္ကိုယူ ၊ တစ္၀က္ကိုသူ႕ရဲ႕
ႏြားသားေရေခါက္နဲ႕အတူ ေျမျမဳပ္ထားခဲ့ျပီး ရြာကိုေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ့
ျပန္လာခဲ့တယ္။ရြာသားေတြက သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။
ကိုယ္ေပၚမွာ စိန္ေတြ ၊ေရြေတြနဲ႕ သီးေနတာကိုး။ ဒါနဲ႕ မေနႏိုင္ပဲ ေမးၾကတာေပါ့။
ငပ်င္းကလည္း -
ကၽြန္ေတာ့္ႏြားေလးကို သတ္စားလိုက္ၾကတာ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဗ်ာ။
ဟိုး ေနျပည္ေတာ္ဖက္မွာ ႏြားသားေရေတြ အရမ္းေစ်းေကာင္းေနတာဗ်။
ႏြားသားေရတစ္ခုထဲမို႔လို႔ ဒီေလာက္ပဲရခဲ့တာ။ တစ္ျခားရြာကလူေတြဆို
ဒီအေၾကာင္းသိလို႕ သြားေရာင္းၾကတာ တစ္ရြာလံုးသူေဌးျဖစ္ေနျပီ။
ဒီရြာကလူေတြကညံ့ပါတယ္ ဗ်ာ...။
ဒါနဲ႕ ရြာသားေတြလည္း သူ႕စကားယံုျပီး ႏြားေတြသတ္ျပီး ေနျပည္ေတာ္ဖက္မွာ
သြားေရာင္းၾကတာေပါ့။ ဟိုကလူေတြက သူတို႕ကို အရူးေတြထင္ျပီးေမာင္းထုတ္
လိုက္ၾကတယ္။ ရြာသားေတြလည္း စိတ္တိုျပီးျပန္လာၾကတယ္။
ရြာေရာက္ေတာ့ ငပ်င္းရဲ႕အိမ္ကို မီး၀ိုင္းရွိဳ႕လိုက္ၾကတယ္။ ငပ်င္းလည္း အိမ္ကို
မီးရွိဳ႕ျပီးထြက္လာတဲ့ျပာကိုေတာ့ သူ႕ကိုေပးပါလို႕ေတာင္းတယ္။
ရြာသားေတြကလည္းေပးတယ္။ ငပ်င္းက ျပာကို ပုဆိုးနဲ႕ထုပ္ပိုးျပီးရြာကေန
ထြက္လာခဲ့တယ္။ အရင္တစ္ခါ ပစၥည္းေတြေျမျမွဳပ္ထားတာကို ျပန္ေဖာ္ျပီး
သံုးရက္ေနေတာ့ ရြာျပန္လာတယ္။ ဒီတစ္ခါလည္း ေရႊတြဲလြဲ ေငြတြဲလြဲဆိုေတာ့
ရြာသားေတြကေမးျပန္ေရာ။ငပ်င္းလည္း -
အေရွ႕ဖက္ကို သံုး႕ရက္ခရီးသြားရင္ အဲဒီမွာသာယာကုန္းဆိုတဲ့ရြာရွိတယ္ဗ်။
အဲဒီရြာကအိမ္ကိုမီးရွိဳ႕လို႕ထြက္လာတဲ့ျပာနဲ႕ ျပာေဆးေဖာ္ေရာင္းတယ္။
သူတို႔ရြာက သစ္ေတြ ၀ါးေတြက ေဆးဖက္မ၀င္ေတာ့ တျခားရြာက
အိမ္မီးရွိဳ႕တဲ့ျပာကို၀ယ္ရတယ္ေလ။ သူတို႕ေဆးကစြမ္းေတာ့ ေရာင္းေကာင္းျပီး
သူေဌးေတြျဖစ္ေနျပီ။ တျခားရြာက သူေတြလည္း ပ်ာေရာင္းျပီး ခ်မ္းသာေနျပီ။
ျပာထဲမွာမွ က်ဳပ္ျပာက အေကာင္းဆံုးဆိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေစ်းေကာင္းေပးျပီး၀ယ္တာေလ။
ဒါေတာင္ ျပာကနည္းနည္းပဲပါသြားလို႕ေပါ့။ ဒါနဲ႕ရြာသားေတြလည္း အိမ္ေတြကို
မီးရွိဳ႕ၾကျပီး ျပာေတြကို လွည္းေတြေပၚတင္ျပီး ျပာသြားေရာင္းၾကတယ္။
ထံုးစံအတိုင္း ေဒါသငယ္ထိပ္ေရာက္ျပီး ျပန္လာရျပန္ေရာ။
ရြာသားေတြတိုင္ပင္ရေတာ့တာေပါ့။ ငပ်င္းေၾကာင့္ ခိုင္းႏြားေတြလည္းဆံုး၊
အိမ္ေတြလည္းဆံုးဆိုေတာ့ ဒီေကာင့္ကို ေသဒဏ္ေပးမွျဖစ္မယ္ ဆိုျပီး
ရြာေဘးေခ်ာင္းက ငါးေထာင္တဲ့ျမွံဳးတိုင္မွာခ်ည္ထားျပီး ရြာျပန္လာၾကတယ္။
ဒီေရတက္လာရင္ ေရစီးနဲ႕အတူ ေမ်ာပါသြားေအာင္ေပါ့။ ဒါနဲ႕ ငပ်င္းလည္း
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသျပီဆိုျပီး မွိဳင္ေတြေနတုန္း တစ္ျခားရြာက လူတစ္ေယာက္က
မ်က္လံုးတစ္ဖက္လပ္ေနတဲ့ ကၽြဲထီးတစ္ေကာင္ကို ဆြဲျပီးေလွ်ာက္လာရင္း
သူ႕ကိုျမင္သြားတယ္။ အဲဒီလူက လွမ္းေမးတယ္။
ေဟ့လူ - ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူေတြကဒီလိုခ်ည္ထားတာလဲ တဲ့။
ငပ်င္းကလည္း - က်ဳပ္ရြာသားေတြေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ကိုအတင္းသူၾကီးလုပ္ခိုင္းတယ္ေလ။
မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုတာနဲ႕ ဒီမွာလာခ်ည္ထားၾကတာ။
အဲဒီလူကလည္း - ေနရာခ်င္းသာလဲခ်င္တယ္ဗ်ာ။ သူၾကီးျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ
အိမ္မက္ေတာင္ မမက္ဖူးဘူး။
ငပ်င္းကလည္း - တကယ္လား ၊ ဒါဆိုလြယ္ပါတယ္။ ေနရာခ်င္းလဲမယ္ေလ။
ရြာသားေတြကို အဲဒါေတာ့ အေၾကာင္းၾကားရမယ္ ဆိုျပီး အဲဒီလူကို သူ႕ေနရာမွာ
ခ်ည္ခဲ့ျပီး သူကေတာ့ ကၽြဲကိုလက္ကဆြဲ ရြာထဲကိုျပန္၀င္သြားတယ္။
အဲဒီကၽြဲပိုင္ရွင္လည္း ေရတက္ခ်ိန္မွာ ေရစီးနဲ႕ေမ်ာပါသြားေရာ။
ရြာသားေတြကလည္း ငပ်င္းကို မေသတဲ့အျပင္ ကၽြဲတစ္ေကာင္နဲ႕ေတြ႕ရျပန္ေတာ့
အံ့ၾသၾကျပီး ေမးတာေပါ့။
ငပ်င္းကလည္း - အဲဒီေခ်ာင္းက ေရစီးသန္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕က တစ္ခါမွ
ရြာျပင္မထြက္ေတာ့ ဘယ္သိမွာလဲေလ။ ေရစီးနဲ႕အတူ ကၽြဲေတြေမ်ာလာတာ။
ေခ်ာင္းကက်ယ္ေတာ့ေခ်ာင္းလယ္ေရာက္ေလ ကၽြဲကၾကီးေလပဲ။ က်ဳပ္ကို
ေရနက္နက္မွာမခ်ည္ခဲ့ေတာ့ ဒီမ်က္လံုးတစ္ဖက္လပ္ေနတဲ့ကၽြဲပဲရခဲ့တာေပါ့။
ရြာသားေတြကလည္း ယံုျပီး သူ႕ထက္ငါဦးေအာင္ ငါးေထာင္တဲ့ျမွံဳးမွာ
အခ်ည္ခံၾကေတာ့တာေပါ့။ ရြာလံုးကၽြတ္ ရြာသားေတြအကုန္ပဲ။ေရနက္ေလ
ေကာင္းေလဆိုေတာ့ ငပ်င္းကသူတို႕ကိုေခ်ာင္းလည္မွာ ခ်ည္ထားလိုက္တယ္။
မိန္းမေတြနဲ႕ ကေလးေတြကေတာ့ ကမ္းေပၚမွာေစာင့္ေနၾကတယ္။
ဒီေရလည္းတက္လာေရာ ေရစီးၾကမ္းတဲ့ ေခ်ာင္းေရနဲ႕ ေမ်ာပါသြားၾကတယ္။
အစအနေတာင္မျမင္ရေတာ့ဘူး။
ငပ်င္းလည္း လင္ေတြျပန္အလာကိုေစာင့္ေနတဲ့မိန္းမေတြဆီေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
ကဲ ၊ ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့သူေတြေတာ့ သြားၾကျပီ။ နင္တို႔ေတြ ဒီေန႕ကစျပီးငါ့မယား
ျဖစ္သြားၾကျပီ။ ငါ့ကိုလုပ္ေကၽြးျပဳစုၾကေပေတာ့လို႕ ဆိုလိုက္သတဲ့။
တစ္ခါအလိမ္ခံရလွ်င္ လိမ္သူအျပစ္
ႏွစ္ခါအလိမ္ခံရလွ်င္ အလိမ္ခံရသူအျပစ္
...............................
No comments:
Post a Comment